Een nieuw prinsesje!!!

Gefeliciteerd allemaal met het nieuwe prinsesje!! Helaas wordt er hier geen groot feest gegeven voor alle Nederlanders in Malawi en krijgen we dus helaas ook geen beschuit met muisjes... Maar goed, mijn laatste maandag in Blantyre en in het Queens is alweer halverwege. Nog 3 dagen co-schap, nog 3 dagen gezellig in de Kabula Lodge en nog 3 nachten alleen slapen...

Vorige week zaterdag was Apongo jarig en na een echte Malawiaanse verjaardagstaart, zijn we met z'n allen naar de voetbalwedstrijd Malawi-Botswana geweest. Het was best een belangrijke wedstrijd, namelijk een kwalificatiewedstrijd voor het WK. Nu heeft Malawi volgens mij nog nooit een wedstrijd gewonnen dus ze verloren nu dan ook met 1-3 en waren direct uitgeschakeld voor het WK... Voor bijna iedereen van ons was het de eerste voetbalwedstrijd live in een stadion ooit. Midden in de stralende zon (oeps, een beetje verbrand...) tussen bijna alleen maar mannelijke Malawianen was het supergezellig. Naar de vrouw die maar bleef omroepen dat iedereen moest blijven zitten, werd uiteraard niet geluisterd. De geweldige zoom-functie van mijn digitale camera was erg handig om de spelers eens wat 'beter' en van dichterbij te bekijken ;) (ik was van plan om nu wat foto's erbij te plaatsen, maar ik ben m'n kabeltje vergeten mee te nemen, dus dat zal ik later nog proberen).
's Avonds zijn we lekker uit eten geweest naar de Chinees ('ants on the tree' gegeten, erg apart, maar heel lekker) en daarna nog een klein drankje gedaan, en dat allemaal met onze prive-mini-bus met chauffeur :) Het voelde een beetje als onze eigen limo.

De dag erna had ik dienst (van 8 tot 5) en heb toen 2 patienten met tetanus gezien, veel pus ("there's more pus in Malawi than money" ), Fournier's gangreen en een jong meisje dat meer dan 60% verbrand was en later die avond overleed. De rest van de week heb ik weer op de kinderafdeling doorgebracht met de leuke Nederlandse dr Jim Wilde. Uiteraard kom je dan ook op de kinder-oncologie, waar veel kindjes liggen met Burkitt's lymfomen (enorme tumoren die meestal in de kaak beginnen en daardoor het gezicht redelijk vervormen, maar kunnen ook op andere plaatsen in het lichaam voorkomen, reageert trouwens goed op chemo) en Wilms' tumoren (uitgaande van de nieren, waardoor de hele buik vol tumor komt te zitten). Heel triest natuurlijk, maar ik moet zeggen dat ik het 1 van de leukste afdelingen vind. De kindjes zijn zoooo lief en er wordt zoveel en zo lief door bijna alle kindjes gelachen daar. Elke middag worden de kindjes op een rijtje gezet op houten bankjes, waar dan omstebeurt de temperatuur wordt gemeten en de medicijnen worden gegeven. Dat ziet er zoooo schattig uit!! Ook moeten ze elke dag als de afdeling wordt schoongemaakt samen met hun ouders naar buiten, totdat de schoonmakers klaar zijn (dit geldt trouwens voor alle kinderafdelingen)...
1 nadeel van de kinderafdeling is dat een aantal van hen nog nooit blanken heeft gezien en dus spontaan in tranen uitbarst als ik even lief naar ze lach...

Afgelopen dinsdag ben ik met dr Jim meegeweest naar een van de kleinere district ziekenhuizen, Mulanje District Hospital, dat onderaan de geweldige mooie Mount Mulanje ligt. Dr Jim gaat binnenkort, samen met een aantal andere artsen en heel veel Malawianen de halve marathon over die berg heen rennen...!! De autorit ernaartoe was trouwens supermooi en ik was dan ook erg blij dat ik weer een keertje buiten Blantyre en buiten het Queens kwam. In heel Malawi zijn maar 8 chirurgen (waarvan er 5 in het Queens werken en waarvan er 4 uit Nederland komen) en de chirurgen uit het Queens hebben een project opgezet om de clinical officers (weet nou niet meer of ik al had verteld wat zij zijn, maar zij zijn geen artsen, maar hebben een 3-jarige opleiding gehad met daarin chirurgie, interne, kindergeneeskunde en gynaecologie en kunnen daarmee als een soort basisarts in kleine districtziekenhuizen werken, maar een neurologisch onderzoek bij een patient doen zonder een boekje er bij zit er niet in...) verspreid over ongeveer 15 districtziekenhuizen in het zuiden van Malawi onderwijs te geven over het doen van kleine operaties zoals liesbreuken, zodat zij meer en beter kunnen opereren en niet alles door hoeven te sturen naar het Queens. Maar goed, het was vooral een erg gezellige dag met op OK de mooiste OK-outfit ooit! (ook hier heb ik een erg charmante foto van die ik later op de site zal zetten)

Donderdagavond was ik uitgenodigd om naar de fototentoonstelling van dr Jim en zijn vrouw te komen. Zij gaan over 5 weken weer terug naar Nederland en wilden al hun mooiste foto's van de afgelopen 2 jaar aan hun vrienden laten zien met een klein feestje eromheen. Ik had Saskia meegenomen en het was echt supergezellig, en heel Nederlands... Alle Nederlandse chirurgen waren er (met aanhang en kinderen) en ik vind het altijd erg leuk om artsen eens in een andere omgeving dan het ziekenhuis te zien met een biertje in hun hand :) Er waren ook nog een aantal andere mensen, niet Nederlands en ook niet-artsen. De foto's waren supermooi, en te koop, van het meer, de wilde dieren, Malawianen, etc. Ik heb er geen gekocht, omdat ik nu nog de illusie heb dat ik zelf genoeg van die mooie foto's ga maken/ al heb gemaakt...

Vrijdagmiddag heb ik met Gerlande en Saskia en 3 van mijn mannelijke 'werkgroepgenootjes' een biertje gedronken in de campusbar. Het was erg gezellig, dus gingen we daarna nog maar een dansje wagen in de Cactus Bar. Ik heb, denk ik, nog nooit met iemand gedanst die zo goed kon dansen als Mawi... Echt heerlijk en heel relaxed. Maar goed, alle Malawiaanse mannen zijn uiteindelijk aan het eind van de avond blijkbaar allemaal hetzelfde...